| Metelska | Data: Piątek, 15.05.2015, 12:24 | Wiadomość # 1 |
|
Grupa: Проверенные
Wiadomośc: 2
Plusiki: 0
Status: offline
| Metelska Kateryna
Doktorant, Uniwersytet Śląski, Polska
ZAKUPOHOLIZMJAKO REZULTAT MECHANIZMÓW MANIPULACYJNEGO MEDIALNEGO DYSKURSU MODY
Szeroki wybór pięknych rzeczy, efektowne reklamy, które zachęcają do kupowania i przekonują, że właśnie zakupy nadają możliwość odczuć prawdziwe szczęście, przyczyniły się do powstania takiego zjawiska jak zakupoholizm, czyli naukowo – oniomania.
Pojęcie oniomania (pochodzi od greckiegosłowa onios – ‘dla sprzedaży’ i mania – ‘szaleństwo’) to nałóg,charakteryzujący się robieniem nadmiernych zakupów rzeczy, które nie są potrzebne. Zakupoholicy to ludzie, którzy kupują wiele rzeczy. Dla nich sam
proces kupowania to rytuał, który pełni funkcję odpoczynku, relaksu, przynosi radość.
Z początkiem XX wieku ludzkość po raz pierwszy spotkała się z takim problemem, który dzisiaj uznano za poważną chorobę. Toczą się publicystyczne i naukowe badania nad nim, lekarze dokonują próby celem znalezienia granicy, która oddziela pasję do mody od choroby psychicznej.
W swoim artykule spróbuję pokazać główne mechanizmy wpływu oraz manipulacji wywieranych przez samą modę i modowy dyskurs medialny, które przyczyniły się do wykształcenia się takiego zjawiska jak oniomania. Systemowe zmiany środowiska informacyjnego, które miały miejsce w ciągu ostatniego wieku, utorowały drogę dla rozwoju dyskursu mody. Intensyfikacja zainteresowania modą była związana nie tylko z rozwojem mediów, chociaż wsparły one nowe grupy konsumpcyjne, generowane przez boom ekonomiczny. We współczesnej kulturze moda jest skomplikowanym zjawiskiem, wymagającym wieloaspektowego badania: filozoficznego, socjologicznego, lingwistycznego. Dyskurs mody składa się z jej języka i mowy, gdzie akcent lingwistyczny jest skierowany na werbalizację światopoglądu, który okazuje się pośrednikiem między mową indywidualną a ogólnym dla wszystkich językiem-kodem.
Dla wszelkich kulturowych, znaczących zjawisk dyskurs jest niczym innym jak werbalną reprezentacją. Ujęcie tego zjawiska, które utrwaliło się w społeczeństwie, tkwi w jednostkach językowych i ich kombinacjach w mowie. Dyskurs medialny jest kluczem do rozumienia współczesnej dyskusji o modzie, a szczególnie założenia, że we współczesnym świecie media mają główny wpływ na
kształtowanie świadomości zarówno społecznej, jak i indywidualnej. Zasadniczym celem dyskursu mody jest tworzenie, rozpowszechnianie, cyrkulowanie i dostarczanie do konsumentów informacji, tym samym powstaje proces komunikacyjny między uczestnikami przemysłu mody, czyli projektantami i kupującymi. Specyfiką jego mechanizmu jest wpływ na świadomość i podświadomość ludzi, z tego wynika, że podczas danego procesu znaczące miejsce odgrywają działania manipulacyjne, które są skierowane na kształtowanie życzeń, pragnień i potrzeb bycia modnym.
Mechanizmów regulacji społecznej jest wiele: wartości, normy społeczne, instytuty, organizacji, obyczaje i inne. Moda jest jednym z takich mechanizmów. Do naturalnych cech mody warto odnieść następujące właściwości, charakteryzujące dane ją:
relatywizm (szybka zmiana modnych form, kształtów), cykliczność (periodyczne skierowanie do przeszłości, do obyczajów), irracjonalność (skierowanie mody do emocjonalnego stanu człowieka), uniwersalność (popularyzacja współczesnej mody: moda
skierowana do wszystkich i do każdego). Stanowi ona jeden ze sposobów socjalizacji społeczeństwa za pomocą mechanizmu manipulacyjnego w dyskursie medialnym.
Głównymi czynnikami, które mogą mieć wpływ na świadomość i zachowanie człowieka, są niektóre mechanizmy, takie jak: uproszczenie i stereotypizacja, utwierdzenie i powtarzanie, podział i terminowość oraz sensacyjność [5].
Uproszczenieodbywa się za pomocą nadania informacji o modnych tendencjach danego sezonu, w danej strefie życia codziennego, podkreślając najgłówniejsze informacje. Przedstawiona informacja o nowościach w modzie jest wyodrębniona, a akcent
kładzie się na aspekty ważne dla sprzedaży. Postawiony cel danego zjawiska polega na tym, że ludzie rozumieją informację w sposób uproszczony, orientują się na emocje i pod wpływem emocjonalnego zaangażowania idą do sklepu robić zakupy ostatnich prezentowanych nowości. Pojedyncze jednostki potrafią zrozumieć sytuację i nie zachowywać się odpowiednio do potrzeb reklamowych, a także nie poddać się przekazom medialnym i innym agentom mody. Na przykładzie magazynu „Elle” w sloganach, tekstach reklamowych można obserwować zastosowanie danego mechanizmu jak uproszczenie:
„Moda kocha dżins, Dżinsy.Najbardziej elitarne ubranie świata. Ikona produktu”. „Nowa dzianina jest
delikatna, pastelowa i układa się jak najdroższy jedwab. Najseksowniej wygląda
włożona na gołą skórę”. „Z aplikacjami. Kolaż naszywek na dżinsach to idealny
sposób na urozmaicenie prostej stylizacji i podkreślenie swojego stylu…”.„Gra
proporcji. Spódnica do kolan świetnie wygląda w towarzystwie długiego swetra”[1].
W podanych przykładach akcent położony jest na ostatnie tendencje, materiały, a także są prezentowane elementy garderoby, które są charakterystyczne dla danego sezonu.
Stereotypizacja modyformuje u ludzi pojęcie o tym, co jest w danym czasie prawidłowe i do czego
wszyscy muszą dążyć. Z jednego punktu widzenia pozytywna strona takiego
działania manipulacyjnego polega na łączeniu społeczeństwa. Natomiast taka
organizacja społeczeństwa wywołuje niezgodę, bo człowiek zostaje pozbawiony
możliwości indywidualnego zachowania wobec mody i robi to, co robią wszyscy, i
zachowuje się tak jak wszyscy. Właśnie stereotypizacja pokazuje nam tę
osobliwość zjawiska mody, która polega na pragnieniu bycia wyjątkowym,
niepowtarzalnym, a jednocześnie chęci wyglądania jak inni. Dzięki temu moda
ciągle się zmienia i charakterystyczną jej cechą jest cykliczność. Przykłady z
numeru „Elle” (04/2015) pokazują nam, jak stereotypizacja kieruje naszym zachowaniem
i sposobem ubierania się i noszenia rzeczy.
„Do ubrań w delikatnym kolorzeprojektanci sugerują mocne akcenty: kolor na ustach lub paznokciach”. „Narodziny
gwiazdy. Hedi Slimane, Stella McCartney i Tommy Hilfiger są jednogłośni. Ten
sezon upłynie pod znakiem gwiazdy. Modny nadruk zdobi ubrania i akcesoria w
rockandrollowym stylu, inspirowanym ulicami Los Angeles”. „Koniec z dominacją
szarego dresu! Teraz na świecie zakłada się marki denimowe”. „Dżinsowa koszula
nadaje się do biura”. „Gra kontrastów. Podarte dżinsy nosimy ze szpilkami, a
klasyczne koszule z bluzami”. „Szorty zawsze najlepiej komponują się z białą
bluzką i ciężkimi botkami”. „Bomberka. W latach 80. szyto je z ortalionu. Teraz
najmodniejsze są te z dżinsu, jedwabiu i zamszu”[1].
Widoczną
cechą stereotypizacji jest reprezentacja sposobu ubierania się, połączenia
rzeczy, dopasowania akcesoriów Ponieważ cykliczność charakteryzuje
stereotypizację, ciągłą zmianę stylów, można zauważyć modne tendencje na style
lat wcześniejszych.
Klasyczna
teoria mody zakłada pewną elitarność. Główną jej cechą jest pragnienie niższych
klas społecznych, by podwyższyć swój status, przybliżyć się do elity. Dla
osiągnięcia takiego celu są potrzebne pieniądze, pochodzenie czy praca
prestiżowa. Brak wyżej wymienionych czynników powołuje konieczność
wykorzystania innych sposobów, np. aktów i sposobów zachowania, sposobu
ubierania się, wygląd wyglądu zewnętrznego, czyli właściwości, jakie cechują
wyższą grupę społeczną. Moda ujawniła się w elitarnych warstwach społecznych, a
przyświecała jej idea podkreślenia przewagi nad innymi. Elita wprowadza do mody
to, co później staje się popularne i modne w pozostałej części społeczeństwa.
Z
upływem czasu moda na tyle rozwija się, że wizualnie trudno odróżnić klasę elitarna
od niższej warstwy społecznej, ponieważ modne rzeczy noszą wszyscy, którzy chcą
być modni. Właśnie takie przeniknięcia i rozpowszechnienie trendów stymulują tworzenie
nowych kolekcji i wprowadzania nowej mody. Nowe modowe standardy łatwo
cyrkulują pomiędzy klasami społecznymi, przy czym możliwe jest dokonanie ich
niewielkich modyfikacji, uwzględniających standardy danej klasy społecznej, dostrzegając niewielkich transformacji,
charakternych do danej grupy społecznej. Takie przemiany pojawiają się celem
ułatwienia ludziom przyjmowania modnego stylu. Często modowe standardy nie
zanikają całkowicie, a wracają po pewnym czasie, zyskując dodatkowe znaczenie.
Wtedy mówi się, że moda powraca. W związku z tym, że moda jest systemem znaków,
społeczeństwo ma do czynienia z procesem przekazywania informacji, tradycji,
dorobku kulturowego, wartości etycznych. Taki proces można traktować jako typ
komunikacji międzypokoleniowej.
Utwierdzeniejako mechanizm manipulacyjny upewnia nas w tym, jak będziemy się dobrze czuli,
opanowawszy modny styl czy dołączywszy do towarzystwa modnego. Ludzie, którzy
mają problem z tożsamością, wybierają właśnie taki sposób ustalenia siebie, a
przemysł mody pomaga im. Naukowcy i lekarze przekonują o tym, że zakupoholicy mają
psychiczne dolegliwości i są bardzo podatni na manipulacje ze strony przemysłu
mody. Tworzą sobie iluzoryczny świat, a projektanci
utwierdzają nas w tym, że aby dołączyć do elity i lepszego życia, wystarczy
tylko kupić ich towar. Przekonują, że istnieje lek na wszystko: by być piękniejszym,
zdrowszym, potrzebnym, młodszym, zgrabnym. W dyskursie mody mówi się o wyglądzie
zewnętrznym, a etyczne wartości zostają poza uwagą. Kierując się magazynu
modowego, kupiwszy odpowiednią rzecz, człowiek może osiągnąć postawionego celu
czy zrealizować pragnienie. Poniższe przykłady przedstawiają ten mechanizm
manipulacyjny.
„Odkryj swój blask. Diament idealnyYES. Diament, który błyszczy bardziej
niż inne”. „Ten sezon upłynie pod znakiem gwiazdy. Modny nadruk zdobi ubrania i
akcesoria w rockandrollowym stylu, inspirowanym ulicami Los Angeles”. „Torba z
sukcesami. Trzy miesiące. Dokładnie tyle wystarczyło, aby torby Zofii Chylak
otrzymały miano pierwszych polskich it-bags. Nic dziwnego. Są eleganckie,
supernowoczesne i ponadczasowe”. „Sztuka dżinsu. Denim traktujemy jak artyści płótno.
Zdobimy kryształami, robimy finezyjne wycięcia, rozjaśniamy wybielaczem”. „Ulubiony
wzór Coco Chanel lansują w tym sezonie Balmain i Chloe. Akcesoria w paski to
świetny dodatek do dżinsów i białej koszuli”. „Paryżanki uwielbiają połączenie
wzorzystych koszul z białymi spódnicami”. „Wybór Bonda (…) to ulubiona wódka
gwiazd….”. „Luksusowy magazyn o gwiazdach…”[1].
Wyróżniającą
cechą stwierdzenia jest imitacja zachowania, wyglądu, nałogów, stylu życia i
bycia znanej postaci, dziennikarki,
artysty, gwiazdy.
Ludźmi
często kieruje pragnienie. Właśnie utwierdzenie staje się jednym z pierwszych
kroków do manii kupowania. Jeżeli dwa wyżej wymienione mechanizmy
manipulacyjne: uproszczenie i stereotypizacja mówiły nam głównie o modnych
tendencjach i sposobie zachowania się, to utwierdzenie prawie odrzuca etyczne
wartości i nawiązuje do dóbr materialnych, które uczynią nas bardziej
szczęśliwymi. Wywołują euforię i wskazują sposób jej osiągnięcia. Na tym etapie,
medykalizując życie codzienne, zakupoholizm staje się nałogiem, uzależnieniem.
Z
rozwojem cywilizacji, w XXI wieku ludzkość dąży do stworzenia człowieka
idealnego, który nie starzeje się, zawsze jest pełen sił. Zaabsorbowane
kłopotami dotyczącymi wyglądu zewnętrznego, społeczeństwo zapomina o świecie
wewnętrznym człowieka. Chirurgia plastyczna, nowości farmakologiczne i
kosmetyczne, różne nowoczesne gadżety wypełniły świat współczesny. Nie
pamiętamy numery telefonów do bliskich, bo mamy telefony z wbudowanymi
książkami telefonicznymi, liczymy za
pomocą kalkulatora, ale znamy nowe trendy, tendencji, ostatnie nowości
technologiczne. Człowiek staje się niewolnikiem rzeczy, które stają się sensem
istnienia człowieka. Człowiek i jego świat wewnętrzny ulega degradacji.
Wartości etyczne są odrzucone albo podmienione, dobra i wartości materialne
stają się priorytetem w epoce zużycia konsumpcji masowej.
Kolejnym
mechanizmem manipulacyjnym w procesie użytkowania modnych rzeczy jest powtarzanie. Słysząc, widząc wszędzie tosamo, chce się kupić tę lub inną rzecz, aby utożsamić się z identyfikacją
siebie z odpowiednimi bohaterami z reklam czy magazynu. Jeżeli słyszymy, że
właśnie dzięki takiemu modelowi samochodu nasz interes rozkwitnie, czy dzięki
takiemu jogurtowi schudniesz i staniesz się zdrowym, to uznajemy daną
informację za prawdziwą rzeczywistość. U podstaw haseł reklamowych leży
wywołanie energii pozytywnej, uczucia miłości i szczęścia.
Czytając
magazyny, oglądając reklamy, jesteśmy podatni na wpływ takich ogłoszeń, a
głównym zamiarem sprzedawcy jest nie polepszyć nasze życie, ale sprzedać jak
najwięcej. Przy ciągłym powtarzaniem w naszej świadomości składa tworzy się
iluzoryczne wrażenie, że koniecznie potrzebuję tego produktu i muszę go kupić,
odwiedzić nową restaurację, a wtedy wszystkie problemy nagle znikną. Inaczej
będziemy wykluczeni z życia społecznego, ponieważ wszyscy chcą „siedzieć w
temacie”. Powtarzanie jest bardzo efektywną metodą manipulacji. Mechanizm powtarzania
bardzo wyraźnie przedstawiony jest w numerze „Elle” (04/2015).
„Kochamyminimalizm. Nie tylko w modzie.”; ”Minimalizm w nowym wydaniu..”. „Moda kocha
dżins” ; „Dżinsy. Najbardziej elitarne ubranie świat. Ikona produktu”.
„Najbardziej demokratyczne ubranie świta i najbardziej uwielbiane przez modę.
To można powiedzieć tylko o dżinsach”. „Denim na celowniku. Projektowany przez
artystów i gwiazdy, ręcznie zdobiony, farbowany. Dżins, tworzony przez młode
marki, zaskakuje”[1].
Analizując
dany numer magazynu „Elle”, można wyciągnąć wniosek, że akcent w numerze położony
jest na dżins i wyroby dżinsowe, gwiazdkowe wydruki na odzieży, trampki. W danym przypadku mechanizm powtarzania
polegał na tym, że akcentujące elementy były wykorzystane w sloganach, tekstach
reklamowych, w artykułach, wywiadach. Kwietniowe trendy, które przedstawia
magazyn „Elle”, można zobaczyć w różnych
kombinacjach odzieżowych, tym samym akcentuje się popularność omawianych
trendów.
Podział polegana nadaniu cząstkowej informacji.Człowiek kupuje jedną rzecz, później akcesoria do niej, buty i tak dalej, żeby
w końcu otrzymać obraz w całości. Kupując każdą rzecz osobno, , ma się wrażenie, że zakup nie jest drogi,,
jednak w całości sprzedawcy „naciągają ludzi na kasę”. Podział pozwala nam samym
komponować zestawy. Jednocześnie przekonując klienta, że dla modnego wyglądu
konieczny jest nie tylko pojedynczy przedmiot mody, ale cały zestaw.
„Sześć ubrań które powinnaś mieć zawsze wszafie…”. „Wełniany płaszcz, kaszmirowy sweter i wełniane szorty …”. „Skórzane
spodnie. Już nie w postaci ultra dopasowanych rurek, lecz w luźnym,
wyrozumiałym dla sylwetki kroju. Wystarczy dodać sandały na wygodnych słupkach
i perfekcyjne proporcje gwarantowane”. „Dzwony. Najbardziej kontrowersyjny
fason spodni. Dla sylwetki potrafi jednak zdziałać cuda. Dzwony optycznie
wydłużają nogi i wysmuklają całe ciało. Najlepiej wyglądają w duecie ze
szpilkami”[1].
Podział
przedstawia nam osobne elementy stroju, które składają się na całościowy obraz lub
akcentują jedną rzecz, tym samym odwracając naszą uwagę od innych detali całego
obrazu, dając wrażenie możliwości samodzielnego wyboru. Człowiek, nie znając
zasad kombinowania rzeczy, charakterystycznych dla danego sezonu, posługując się
metodą „na chybił trafił”, kupi więcej
rzeczy, które będą pasować do reklamowanego produktu.
Moda
posiada fundamentalną cechę, którą jest terminowość.Ponieważ trend czy moda na coś żyje niedługo, staje się nieaktualna i szybkotraci atrybut „modności”. Z tego powodu projektanci robią wielki hałas nad
jakąś nowością, aby była sprzedana.
„Głębokie dekolty „V” zostały uznane przezekspertów za jeden z najgorszych trendów ostatniej dekady”.„Koniec z dominacją
szarego dresu! Teraz na świcie zakłada się marki denimowe”. „Błękitne podium.
Dżinsy nie schodzą z wybiegów od lat 60. Po tylu dekadach pora wybrać najlepsze
modele. Oto nasz werdykt”. „Tylko teraz najbardziej pożądane kosmetyki świata
mogą być Twoje”. „Wykręć się od zmarszczek”. „Najlepsze najnowsze. W tym
miesiącu dbamy o siebie ekspresowo. Wybieramy zabiegi i kosmetyki, które dają
efekty nie później niż po godzinie”[1].
Główne
wskaźniki terminowości to słowa: „nagle”, „teraz”, „ostatni”, „w tym sezonie”,
„nie przegap” i inne. Człowiek szybko biegnie do sklepu, bo musi być
nowoczesnym, iść z duchem czasu. Sensacyjnośći terminowość działają wspólnie.Jeżeli produkt zaczyna wychodzić z mody, sensacyjność można zobaczyć w takich
ogłoszeniach:
„Ostatnie sztuki”, „Zniżki”,„Edycja limitowana”, ”Ostatnie rozmiary” , „Wyprzedaż”, „Zniżki do 50%, 70%
90%”, „Kup 3 i otrzymaj 1 gratis”, „Bądź pierwszym”, „Najnowsze trendy”,
„Likwidacja sklepu/ kolekcji” i inne.
Taki
chwyt manipulacyjny działa głównie na kobiety, które stanowią większy procent
konsumentów i jednocześnie są bardziej podatne emocjonalnie, więc terminowość i
sensacyjność są skuteczne z punktu widzenia sprzedawcy. Przykłady z magazynu „Elle”,
przedstawiają ten chwyt manipulacyjny:
„Superwysokie szpilki? Teraz wwygodniejszej wersji, czyli na platformach i z wiązaniem na kostce”. „Najlepszy
zapach. Narciso Narciso Rodriguez. Nowoczesny, ale nostalgiczny. (…)
Zdecydowany faworyt wszystkich dziennikarek ELLE…”. „Najlepszy lakier do
paznokci Dior Vernis Dior…”. „Najlepszy podkład Perfection…Chanel…”. „Najlepsza
szminka…”. „Najlepszy tusz do rzęs…”. „Innowacja. (...) To prawdziwy
kosmetyczny probiotyk…”. „Odkrycie ELLE. Wygładzający olejek do demakijażu…”. „Nowości
z gabinetu…”[1].
Mechanizm
sensacyjność najczęściej polega naużywaniu wyrazów, które pokazują ważność produktu i nowość, a także
kategoryzują przedstawiony towar poprzez jakość czy popularność. jakością,
popularnością. Charakterystyczne słowa wyznaczniki to: „najlepszy”, „nowość”, „najskuteczniejszy”,
„najbardziej efektywny”, „wynalazek”, „odkrycie” i inne. Sam stopień
wykorzystanych przymiotników przed nazwą produktu wskazuje na poziom najwyższy,
co jest traktowane przez konsumenta jest
jako najlepsze.
Warto
zaznaczyć, że najczęściej wykorzystano kilka mechanizmów manipulacyjnych w
reklamujących trendy czy produkt. I trudno wyznaczyć granicę między nimi,
ponieważ te mechanizmy są kierowane na kategorie uczuć, wartości, abstrakcyjności.
W przykładach, które przedstawiają wyżej wymienione mechanizmy manipulacyjne,
najczęściej jest wykorzystany chwyt identyfikacji z gwiazdą, osobą wybitną. Promując
modny trend przedstawia się odbiorcy gwiazdę, która ubrana jest nam
przedstawiają gwiazdę, która ubrana w to, czy korzysta się z takiej rzeczy, wyraża
opinie w postacie wywiadów. Podane przykłady i cytaty z magazynu zawsze są
umieszczone obok obrazu, który przedstawia produkt producenta. Czytelnik,
czytając magazyn, głównie zapamiętuje obraz promowany, i produkt przedstawiony.
Wizualizacja odgrywa znaczący wpływ na akceptację informacji i rysunku, powodując
pragnienie kupienia takiej właśnie rzeczy. Roland Barthes w swojej pracy pod
tytułem System mody. Semiotyka kulturypokazuje różnicę między tekstem opisującym rzecz i obrazem obok [3].
Warto
zwrócić uwagę na to, że mimo manipulacji, które istnieją w modzie i są
skierowane na uzyskanie dochodu, w procesie mody zawsze są zwycięzcami obie
strony, kupujący i sprzedający. Klient uzyskuje to, czego pragnął, sam proces
kupowania przynosi mu przyjemność i pozwala zrealizować marzenie. Dlatego nie
warto przedstawicieli mody obarczać winą za wystąpienie takiego zjawiska jak
zakupoholizm, a także nie warto uznawać dyskursu mody za zjawisko negatywne.
Ponieważ procesy, odbywające się w modzie, pomagają nam czuć się szczęśliwym
właścicielem rzeczy upragnionej lub nowego statusu, nawet tymczasowo.
Główne
znaczenie i rola mody w zachowaniach społecznych realizuje się poprzez pewien
mechanizm regulacyjny. Zadanie tego mechanizmu polega na wyznaczeniu pozycji
socjalnych, integracji za pomocą mechanizmu stwierdzenia czy identyfikacji,
wyznaczeniu granic między klasami społecznymi, przekazywaniu doświadczenia
kulturowego i informacji o sytuacji społecznej, osiągnięciu prestiżu
społecznego, przejawie indywidualności i psychofizycznym wyluzowaniu.
Jak
widać, techniki manipulacyjne w dyskursie mody są wykorzystane często. Słownik języka polskiego definiuje pojęcie „manipulacja”
następująco: 1) ręczne wykonywanie precyzyjnych czynności; 2) czynność
wymagająca zręczności i precyzji; 3) wpływanie na poglądy i zachowania innych
osób poza ich świadomością dla osiągnięcia własnych celów [2, s. 663]. Innymi
słowy, manipulacja polega w jednym ze znaczeń na dezinformacji, której nie można
mylić z kłamstwem czy oszustwem. Politolog Sergej Kara-Murza uznaje za
narzędzie dla narzucania woli ludziom programowanie ich zachowania w drodze
oddziaływania duchowego „manipulowania świadomością”. Dezinformacja polega na podaniu
informacji, którą sprzedawca uważa za dobro. Sens manipulowania świadomością
polega nie na przymusie, lecz na przeniknięciu do duszy, do podświadomości, i
sprawieniu, że manipulowany będzie chciał tego, czego my chcemy, by pragnął. Zapanowawszy
nad świadomością ludzi, można nimi manipulować.
Człowiek
staje się więźniem języka i słowa już nie mają słownikowego znaczenia, lecz
takie, który nadaje się przez dyskurs medialny w danym momencie. Człowiek traci
„zdrowy rozsądek”, media mu tym pomagają i jednostka staje się bezbronna, a w
rezultacie jej ambicją staje się myślenie tak, jak myślą inni. Ludzie, podając
się wpływowi mechanizmom dyskursu mody, czerpią
przyjemność z samego procesu i rezultatu, posiadając taką rzez. W przypadku z
zakupoholizmem, aktualne jest powiedzenie „co za dużo, to nie zdrowo”. Z tego wynikałoby
, że oniomania jest chorobą psychiczną, a dyskurs mody łącznie z mechanizmami
manipulacyjnymi przyczyniły się do ujawnienia tej choroby. Innymi słowy, zakupoholizm
można traktować jako symptom rewolucji psychicznej, który ujawnił się za pomocą
mechanizmom mechanizmów manipulacyjnych dyskursu mody.
Literatura
1. Przykłady z magazynu „ELLE” Nr.247. /wydawca BURDA MEDIA POLSKA SP. Z O.O., 04/2015. – 202 s.
2. UniwersalnySłownik języka Polskiego pod red. prof. S. Dubisza. Tom 2, Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 2003, s.663.
3. БартР. СистемаМоды. Статьи по семиотике культуры. − Пер. с фр., вступ. ст. и сост. С.Н. Зенкина. −М.: Издательствоим. Сабашниковых, 2003. − 512 с.
4. Гофман А. Б. Модаи люди: новая теория моды и модного поведения // А.Б. Гофман. – Санкт-Петербург [и др.]: Питер: Питер принт,
2004. – 208 с.
5. Кара-Мурза С.Г.Манипуляция сознанием. – М.:Изд-во: Эксмо, 2005. – 832 с.
Resume
В данном абстракте представлены
основные механизмы влияния и манипуляций сознанием в медийном дискурсе моды,
которые способствовали появлению такого феномена как ониомания. Инными словами, шопоголизм– явление, которое появилось под влиянием средств массовой информации. Это
психическое заболевание, или результат манипулятивного механизма моды в медийном
дискурсе? На примере языковых средств из апрельского номера польского модного
журнала „Elle” представлены манипулятивные механизмы, которые влияют на
человеческое подсознание. Явление ониомании носит междисциплинарный характер,
поскольку этой „болезнью” занимаются психологи и социологи. В представленом
реферате шопоголизм рассматривается с точки зрения лингвистики как науки,
изучающей применения языковых средств, что может послужить материалом для
дальнейших исследований, которые найдут новые пути в излечении даного заболевания.
Wiadomość zredagowana przez Metelska - Niedziela, 17.05.2015, 11:20 |
| |
| |
